ISANG ARAW SA BUHAY KOREA

by KATMAC Thu Feb 28, 2008 7:30 am

Tumunog na naman ang cellphone ko
Hudyat na naman ng pagpasok sa trabaho
Dagliang buhos para lang masabing naka ligo
Di na makapag-almusal kaya sandwich na lang baon ko.

Pagbihis na halos isang minuto
Para habulin ang bus sa kabilang kanto
Dahil pag nahuli antay ulit ng tatlumpong minuto
Baka masira lang araw ko pagdating sa trabaho.

Pagdating sa sakayan panibagong pakikitungo
Ibat-ibang lahi ang makakasalamuha mo rito
Sari-saring amoy pa ang malalanghap mo
Pasensya na lang pareho lang kaming pasahero

Ang buhay sa korea kakaiba sa bansang iniwan ko
Makatipid lang sa sweldo kahit siksikan sa kuwarto
Masikip man ay kailangan sakripisyo
Maranasan ang buhay malayo sa pamilya ko.

Tama lang sa akin ang buhay na ganito
Makipagsapalaran sa kinabukasan ng mga anak ko
O ng aking mga magulang o kapatid
Limutin ang lungkot Diyos lang ang karamay ko
Dahil kung may hirap ginhawa ay mapapasaiyo.

by WebAdmin Thu Feb 28, 2008 9:05 am

Hi Katrina!!! nice poem, tunay na sinasalamin ang pangkaraniwang sitwasyon ng karamihan sa ating mga pinoy dito sa bansa ng South korea!..
Salamat sa mga share mo na tula, please continue sharing more of your poems.
God Bless!!!