...wALAng kAmAtAyANg pAg-ibig...

by mikEL Thu Nov 06, 2008 6:33 am

WALANG KAMATAYANG PAG-IBIG

Mula pagkabata,ay kasama ka na,
Ika�y nakilala,doon sa eskwela,
Naging kaibigan,at kamag-aral ka,
Naging karamay ka,sa saya o dusa.

Bata pa man noon, ako�y humanga na,
Sa iyong talino,sa angkin mong ganda,
Kahit na sabihing,noon ay musmos pa,
Sigurado akong,iyo�y pag-ibig na.

Dumating ang araw,ika�y nagdalaga,
Ikaw aking sinta,lalo kong sinamba,
Sa mga sandaling,ikaw ay kasama,
Ang aba kong puso,puno ng ligaya.

Maraming araw pa,ang mga nagdaan,
Maraming babae,akong niligawan,
Ngunit bakit kaya,sa puso�t isipan,
Laging nakaukit,ay iyong pangalan.

Kahit na alam kong,mahal kitang tunay,
Hindi ko magawa,ikaw ay ligawan,
Puso natatakot,na iyong iwasan,
Pagkat para sa�yo,ako�y kaibigan.

Dumating ang araw,na di nakayanan,
Lihim na pagtingin,itagong tuluyan,
Ginawa ko sinta,ikaw ay sulatan,
Tapat kong pag-ibig,ay iyong nalaman.

Nangyari nga giliw,pinangangambahan,
Nang iyong malaman,ikaw aking mahal,
Ikaw ay lumayo,ako ay iniwan,
Itinuring akong,traydor na kaybigan.

Araw-araw sinta,ako�y naghihintay,
Sa tuwi-tuwina,laging nagdarasal,
Tanging hinihiling,sa Poong Maykapal,
Nawa makamtan ko,�yong kapatawaran.

Bago sana ako,lumisan sa mundo,
Bago N�ya bawiin,hirap na buhay ko,
Sana patawarin,sa�yo aking samo,
Upang sa�king libing,saya ang baon ko.

Ngayon kung sakali,ako ay mamatay,
Hindi pa nakamit,pang unawang asam,
Asahan mo giliw,sa kabilang buhay,
Di matatahimik,ako kaylanpaman.

Kahit ilang Anghel,ang doon humiling,
Ikaw aking sinta,ay aking limutin,
Sila tatanggihan,aking bibiguin,
Pagkat sadyang ikaw,ay mahal sa akin.

Kahit pa sabihin,ang Poong Maykapal,
Ang siyang magsabing,ika�y kalimutan,
Ito aking sinta,di makakayanan,
Pagkat pag-ibig ko,walang kamatayan�