Tula Ng Isang Apo Para Sa Kanyang Mahal Na Lolo

by angel Tue Sep 23, 2008 4:44 pm

Tula ng isang Apo para sa kanyang Mahal na Lolo

Lumaki ako sa pangangalaga ng aking lola�t lolo
Sapagka�t sila nanay at tatay kapwa nagtatrabaho
Mga pinsan at kapitbahay ang aking mga kalaro
Naghahabulan, nagtataguan, at naglalaro ng piko

Binusog nila ako sa pagmamahal at mga pangaral
Laging pinapaalala na araw-araw ay dapat magdasal
Bilin din unahin at tapusin muna ang aking pag-aaral
At sa kapwa matutong ibahagi ang kagandahang-asal

Isang araw aking lolo ay bigla na lamang nanghina
Na mild stroke pala�t may komplikasyon din sa baga
Hindi na makapagsalita umurong ang kanyang dila
Wala akong magawa noon kung di lihim na lumuha

Kitang-kita ko kung papaano siya lubhang pinahirapan
Ng kanyang sakit kaya pilit niya itong pinaglabanan
Ilang buwan din siyang labas pasok sa mga pagamutan
Anong bigat ng aking dibdib pag siya�y pinagmamasdan

Nakasakay ako sa jeep ng makita ko si lola sa tabing kalsada
Ako�y agad pumara at sa kanilang bahay kami�y nagpunta
Dinatnan ko si lolong basang-basa na pala ng ihi niya
Inihanda ko ang damit at ako mismo ang nagpaligo sa kanya

Pagkatapos paliguan ginamot ko naman ang bed sore niya
Di namalayan pumapatak na pala mga luha sa �king mata
Nasabi sa sarili lolo alam kong ikaw ay hirap na hirap na
Kung pwede lang sakit mo ako na lamang ang makadama

Nang gabi ring �yon ibanalita na ang aking lolo ay wala na
Ilang oras pa lang nagkakawalay, nalagutan na siya ng hininga
Marahil oras na upang makapiling siya sa langit ng Diyos Ama
Masakit subalit kanyang misyon sa lupa sa tingin ko�y tapos na

Nang siya�y ilibing magkahalong lungkot at saya aking nadama
Lungkot sapagkat hindi ko na siya makakapiling at makikita
Saya dahil alam kong di na siya hirap at ngayon ay payapa na
Lolo hindi kita malilimutan, salamat po, mahal na mahal kita